ადამიანი გარდაცვალების შემდეგ

ჩვენი პიროვნება გარდაცვალების შემდეგ ზუსტად ისეთი იქნება, როგორიც ახლა ვართ,

რაც ახლა გვიყვარს, მაშინაც ის გვეყვარება,

რაც ახლა გვენატრება, გარდაცვალების მერეც ის მოგვენატრება,

რაც ახლა გვაბედნიერებს – საკუთარი ამბიცია და თავდაჯერებულობა, სიამაყე, სხვებზე ზემოდან ყურება და საკუთარი რაღაც განსაკუთრებულობის განცდა, ოღონდ ეგოისტური გაგებით, მაშინაც ის იქნება.

არა აქვს უნარი ასეთ ადამიანს სიმდაბლის ხელმწიფის სახელმწიფოში მოქალაქეობდეს,

როგორც თევზს არა აქვს უნარი წყლის გარეშე იცხოვროს,

განა იმიტომ რომ ღმერთს არ უნდა,

ჩვენ არა გვაქვს უნარი.

სიამაყე და ამპარტავნება ვერ ძლებს სიმდაბლის სამეფოში,

ამიტომ არის, რომ წლები გადის და ჩვენ ისევ იმ მდგომარეობაში ვართ უკეთეს შემთხვევაში, ან უარეს მდგომარეობაში, ვიდრე მაშინ, როცა ეკლესიაში მოვედით.

---

ამონარიდი ქადაგებიდან 24.07.2022